‘Ik mis een stip aan de horizon’

Overheid en landbouw zijn het de laatste paar jaar vaak oneens met elkaar. Is er nog wel een gezonde wisselwerking tussen beide partijen?
“Als alle partijen willen werken aan eenzelfde doel, dan zou dat op zich mogelijk moeten zijn. Maar dan moet de minister anders te werk gaan dan bij bijvoorbeeld de aanvankelijk voorgestelde veevoermaatregel voor de melkveehouderij. Dat heeft de minister écht onhandig aangepakt.”

Op welk punt gaat het mis tussen overheid en landbouw?
“Volgens mij is dat het ontbreken van een stip aan de horizon. Dat is voor de sector belangrijk. Op veel fronten wordt er gesleuteld aan wet- en regelgeving: stikstof, klimaat, geur, etc. Sleutelen aan één aspect kan invloed hebben op het andere aspect. Dat maakt het voor veehouders lastig om de juiste keuzes te maken.”

De stip op de horizon is toch de kringlooplandbouw?
“De kringlooplandbouw die de minister voorstelt is onvoldoende concreet. Het is de vraag of dit haalbaar is. Bedoelt ze een kringloop op regionaal niveau, op nationaal niveau of pakt ze er nog enkele andere landen bij? Er moet duidelijkheid komen. Dit speelt zeker voor de kalverhouderij.”

De visie van Schouten op het mestbeleid helpt ook niet. In die visie wil ze de mest van intensieve bedrijven verwerken, maar in haar visie op het terugdringen van stalemissies streeft ze naar een brongerichte aanpak waarbij de mestproducten in de regio worden afgezet.
“Dat is tegenstrijdig. Hetzelfde zie je in de provincie Noord-Brabant. Het provinciebestuur wil de emissie uit varkens- en kalverstallen met 85 procent terugdringen via brongerichte maatregelen. Maar brongericht en 85 procent emissiereductie zijn niet te combineren. Het slaat nergens op dat deze systemen worden geadviseerd, terwijl er nog geen systemen zijn die de gewenste doelen halen.”

Zijn overheden onhandig bij het maken van nieuwe regels of zit er toch een groot masterplan achter: het verkleinen van de veehouderij.
“Als je naar de veevoermaatregel kijkt dan is de minister naar mijn mening te ver gegaan. Die maatregel ging in tegen de EU-verordening diervoeders en de nationale Wet Dieren. Hoe belangrijk je als minister woningbouw en infrastructuur vindt: de maatregel mag geen afbreuk doen aan diergezondheid en dierenwelzijn. Het is jammer dat het niet tot een zitting in de rechtszaal is gekomen. De minister heeft de randjes opgezocht en overschreden. Voor de toekomst zou het belangrijk zijn geweest als de rechter een oordeel had gegeven. Want een nieuwe maatregel met betrekking tot het voer komt in de toekomst weer op tafel. Juist over die randjes was dan duidelijkheid gekomen. Achteraf was de maatregel zelfs niet nodig. Er zijn onvoldoende vergunningen afgegeven voor nieuwe bouwprojecten waardoor de stikstof uit de veehouderij niet nodig was. Waar ben je als minister dan mee bezig?”

Het werkt toch niet tussen overheid en landbouw als je zo met elkaar omgaat? Zit er toch het grote masterplan achter?
“Het is gewoon onhandig hoe ze dit heeft aangepakt. Later moet je toch weer met elkaar om de tafel. Maar het zou me niet verbazen als er een verborgen politieke agenda is die de veehouderij wil verkleinen. Je kunt ook bijna niet anders dan dit vermoeden: zeggen dat de landbouw belangrijk is, maar daar niet naar handelen. Als je wilt dat de veehouderij krimpt, zeg dat dan. Dan kun je het over de invulling hebben. Maar ga in ieder geval fatsoenlijk met elkaar om.”

Lees het volledige interview met Franca Damen in De Kalverhouder die zaterdag 10 oktober verschijnt.