'Geen NB-vergunning buiten 250-meterzone'

Agractie stelt dat Nederland zo snel mogelijk van het vergunningenslot moet, omdat de huidige stagnatie sinds 2019 zowel economische ontwikkeling als natuurherstel belemmert. Bestaande beleidsrichtingen van het kabinet, LTO en andere organisaties bieden volgens de boerenclub onvoldoende perspectief op snelle verbetering. 

Onderbouwing voor 250-metergrens
De kern van Agractie’s voorstel is dat directe depositie van stikstof vanaf grotere afstand dan circa 250 meter volgens diverse wetenschappelijke studies niet aantoonbaar is en opgaat in de achtergronddepositie (zie grafiek). Projecten buiten de zone zouden daardoor niet significant bijdragen en dus geen passende beoordeling of NB-vergunning meer vereisen. Binnen de zone blijft die beoordeling wel verplicht.
Binnen de 250-meterzones pleit Agractie voor compensatie van waardevermindering van grond en gebouwen, gecombineerd met stimulering van emissiereductie via het ‘trappetje van Remkes’: verplaatsing, opkoop, omschakeling, extensivering, managementmaatregelen en innovatie. Grond moet daarbij agrarisch blijven. Buiten de zones is volgens de organisatie een geborgde dalende emissie nodig om indirecte depositie te beperken, al wijst zij op de grote wetenschappelijke onzekerheid rondom die vorm van depositie. 

Gericht beleid boven generieke maatregelen
Agractie pleit voor een gebiedsgerichte aanpak, met beëindigingsregelingen beperkt tot duizend meter van stikstofgevoelige habitats en subsidies voor innovatie en managementmaatregelen. Die aanpak zou ruimte bieden om PAS-melders en interimmers te legaliseren, zonder dat intern of extern salderen nog nodig is. Volgens Agractie moet niet de Kritische Depositiewaarde leidend zijn in beleid, maar de werkelijke staat van de natuur. De organisatie steunt daarom het besluit van de staatssecretaris om nieuwe natuurdoelanalyses op te laten stellen, nadat de Ecologische Autoriteit eerdere analyses onvoldoende beoordeelde. In veel van deze analyses ontbreekt volgens Agractie een duidelijke koppeling tussen berekende overschrijdingen en feitelijke natuurverslechtering.

Integrale beoordeling nodig
Bij de nieuwe analyses moeten alle relevante drukfactoren worden meegenomen, aldus Agractie. Pas wanneer een volledig beeld beschikbaar is, kunnen beheerplannen worden opgesteld die natuurherstel combineren met sociaaleconomische belangen, zoals vereist in de Habitatrichtlijn.

Bron: Agractie/RIVM