Het ego

Wanneer we spreken over ‘samen sterk’ of ‘we doet het samen’ is er geen ruimte voor het ego. Het ego dient het individu. Het gaat om datgene dat we hoog willen houden tegenover anderen. Philippus II van Macedonië wist het al: ‘verdeel en heers’ en behoud de macht. Nu ik dat onderwerp aansnijd… Wie heeft eigenlijk de meeste macht? Is dat de schreeuwer op de barricade? Of is het diegene die zich als een adder schuil houdt tussen de varens en toeslaat wanneer je hem op zijn staart trapt?

Politiek is in beginsel ontstaan om gezamenlijk tot een oplossing van een probleem te komen. Ieder heeft een eigen doel. Men kan elkaar versterken of ondersteunen. Men hoeft het niet met elkaar eens te zijn. Een debat is bedoeld om elkaars kennis te verrijken. Zodra het ego binnen komt fietsen, verandert het debat in een discussie. Feiten worden meningen. Wanneer de gelijkwaardigheid verdwijnt ontstaat er een strijd. Heel primitief: het recht van de sterksten. En zodra men doorheeft aan de verliezende hand te zijn rest er nog een ander middel: manipulatie.

De agrarische sector blijkt een gemakkelijke bliksemafleider voor het maskeren van slordigheidsfoutjes of het grofweg doordrukken van agenda’s. Zo was er een lekkage. Het lekken van ‘de vier scenario’s’. Een rapport over de toekomst van de kalverhouderij in Nederland. Schaamteloos manipulatief wat betreft inhoud én timing. Deze lekkage werd in de media gepresenteerd als de volgende waarheid: ‘Er is geen toekomst meer voor de kalverhouderij in Nederland’. Let wel: in één van de vier scenario’s is dat genoemd. In de overige drie scenario’s blijft de kalverhouderij er gewoon, zij het in een andere vorm dan vandaag de dag. 25 procent om 75 procent dus.

Ik denk aan de toekomst van onze sector in Nederland. We bundelden onze krachten in oktober 2019. Hoe zit het momenteel met de vertegenwoordiging van de boerenstem in politiek Den Haag? Hoe zit dat dichterbij ons erf bij de verschillende belangenbehartigers? Het antwoord vind ik eigenlijk wel schokkend. In plaats van dat wij onze krachten bundelen en dat er sprake is van één krachtig boerengeluid, namens alle sectoren, blijkt het tegendeel. De bestuurlijke wereld is een arena geworden met hanen, hennen, een incidentele pauw en een paar adders. Verdeeld, naar elkaar wijzend. Iedereen wil de leiding en als gevolg daarvan heeft niemand de leiding. Dat maakt ons zwak. We zijn een gemakkelijk doelwit.

Alle ego en bravoure. Het zorgt voor ruis op de lijn. Laten we alle hoofd- en bijzaken van elkaar gescheiden houden. We dienen allemaal hetzelfde doel: voedsel produceren. Wanneer we in onze kracht blijven staan en ons gezonde verstand blijven gebruiken, kunnen we vasthouden aan onze eigen koers. Op het boerenerf weten wij dat het geen nut heeft te blijven kletsen. Praatvolk is gezellig, maar uiteindelijk moet het werk gedaan. Met kletsen komt er geen vlees in de pan.

Al roept het ego dat de zon niet mag schijnen. De zon zal blijven schijnen. Wanneer wij over alle lagen binnen de agrarische sector onze krachten bundelen. Op basis van gelijkwaardigheid, wederzijds respect en vertrouwen… Dán is er toekomst.

Trees Blom
Kalverhouder in Didam