LTO en Cumela verontwaardigd over mestvisie Schouten

Het oude adagium ‘mestbeleid’ blijft volgens LTO overeind en 'bodembeheer' komt te weinig naar voren. Dit mestbeleid is meer gericht op beperking van het mestgebruik en meer mestverwerking terwijl in de praktijk het gebruik van onbewerkte mest in een aantal gevallen van grote waarde is, aldus LTO. Ook is met dit voorstel het gebruik van eigen mest op eigen grond in sommige gevallen niet meer mogelijk. Daar is LTO Nederland op tegen.

Bovendien wordt volgens LTO Nederland met de mestvisie de suggestie gewekt dat via een algemene aanpak de waterdoelen behaald gaan worden. De oplossing moet worden gezocht in het realiseren van concrete doelen voor ondernemers, en daarmee het perspectief in het handelen van de ondernemer. Ondernemers moeten zelf inzicht krijgen in de relatie tussen de bedrijfsvoering en de doelen, om zo in de eigen bedrijfsvoering aan deze doelen te werken.

LTO Nederland wijst daarbij naar haar eigen mestplan dat ze vorig jaar heeft gelanceerd. In dit plan pleit LTO om bodembeheer centraal te stellen en een systeemverandering te realiseren via een 2-sporen-benadering waarbij ondernemers op bedrijfsniveau een keuze maken tussen een generieke (forfaitaire) óf een specifieke (maatwerk) benadering. Deze fundamentele systeemveranderingen zijn niet overgenomen. Maatwerk, verantwoordelijkheid en afrekenen per bedrijf worden dus niet geïntroduceerd.

Loonwerkersorganisatie Cumela laat weten boos en verontwaardigd te zijn. Hans Verkerk: “Jaren werken we al aan Keurmest. Een systeem om de hele mestketen transparanter te maken en vooral om te zorgen dat de afnemers precies dat product krijgen wat ze willen. Niets staat erover in de visie en nog veel erger, het hele systeem is over vijf jaar waardeloos als dit doorgaat."

De verbijstering bij Culema is vooral groot door het voorstel om intensieve veehouderij alleen mogelijk te maken als die mest hoogwaardig wordt verwerkt. Een onzinnig idee stelt Verkerk. “Weten ze op het ministerie wel voor welke prijzen die zogenaamd hoogwaardige producten worden verkocht. Die producten kosten de eindgebruiker 80 tot 100 euro per ton. Dat gaat geen akkerbouwer betalen zolang vergelijkbare kunstmest 40 tot 50 euro per ton kost. Dat beetje organische stof in die korrels rechtvaardigt geen verdubbeling van de prijs als je aardappels voor twee cent moet telen. Dan ben je blij dat je drijfmest gratis of zelfs met een paar euro erbij op het land krijgt.”

Het verplicht verwerken gaat volgens hem ook helemaal in tegen het idee van de kringlooplandbouw dat de minister zegt aan te hangen. “Kringlooplandbouw betekent dat je juist dierlijke mest gebruikt om je producten te laten groeien. Waarom moet je dat verwerken als er nu gewoon voor betaald wordt. Nu gaat de helft van de vaste onbewerkte pluimveemest de grens over. Daar is afzet voor en er wordt goed voor betaald. Straks mag dat niet meer en moet het een dure bewerking ondergaan. Ik ben benieuwd wie volgens minister Schouten de kopers zullen zijn van die dure bewerkte mest. Ik denk dat iedere akkerbouwer straks liever kunstmest heeft dan dure bewerkte dierlijke mest.”