Column: verlaging toeslagrechten zorgt voor plattelandsontwikkeling

Van mij mogen ze de toeslagrechten wel houden, als we dan ook zelf mogen bepalen wat wij op onze grond mogen doen. Steeds meer regels om een aalmoes van Brussel, terwijl een groot deel van de maatschappij denkt dat er ontzettend veel geld naar boeren gaat vanuit Brussel.

Wat ik begrijp is dat tegenover elke euro die een boer ontvangt, twee euro kosten staan. We kunnen een hoop besparen en als we plattelandsontwikkeling willen, moeten we ook echt naar ontwikkeling gaan. Niet alleen maar plannen maken. Hoeveel geld uiteindelijk op de plek komt waar het gebeuren moet, is een fractie van de kosten. Geef de boer de helft van wat een bureau kost, hang er een resultaat aan en dan kunnen wij echt slagen maken.

Koop je grond, soms wel tegen een ton per hectare, ben je er eigenlijk geen eigenaar van. Want ondertussen worden de regels steeds veranderd. Ik had een discussie met een ambtenaar die het vergeleek met welstand van de gemeente. Maar daar is het een keer een discussie en dan maak je je huis. Daarna mag jij bepalen wat je in je tuin zet en je huis pimpelpaars schilderen als je daar vrolijk van wordt. Op boerenland worden steeds de spelregels veranderd. Je mag maar beperkt snijmais telen, je moet een vanggewas zaaien om stikstof te binden. Grondbewerking is niet mogelijk in het najaar, gevolg is dat je bijna verplicht bent in het voorjaar glyfosaat te spuiten. Ook ik word niet blij van gele velden. Tot de verplichte onderzaai hebben we nooit glyfosaat gebruikt. Nu breek ik mijn hoofd hoe we het gras de baas worden in het voorjaar.

Voor het bodemleven is het niet goed om te ploegen maar voor een schoon zaaibed met weinig onkruid, moet je wel weer kerende grondbewerking toepassen. Mestinjectie is voor emissies goed maar weidevogels worden er niet blij van. Daar zit de crux, een grote hoeveelheid regels die elkaar tegenwerken. Wat goed is voor het een is weer slecht voor het ander. Boeren komen in een spagaat met alle verschillende maatregelen die opgelegd worden.

Laat de boer gewoon zijn werk doen. Maak geen kalendermanagement met Randstadverstand op het boerenerf. We hebben pas nog bodemonderzoek gedaan, jawel, met zo’n bureau dat gesubsidieerd wordt. Van hen kreeg ik wel weer handvatten dat we al een goed bodemleven hebben en hoe dat te behouden. Een gezonde bodem is cruciaal voor een goede oogst. In ieders belang dit goed te houden toch?

Volgens mij is er inkomenssteun, het woord zegt het al, omdat we met de door de overheid gestuurde bedrijfsvoering niet de kost kunnen verdienen. Deze inkomenssteun is de laatste jaren al flink afgebouwd maar er wordt nog steeds evenveel geld voor uitgegeven. Dit gaat nu naar plattelandsontwikkeling en niet naar de hoeder van platteland.

Als er dan ergens natuur of een houtwal gecreëerd moet worden, laat je dan betalen daarvoor.

We wonen in een prachtig vruchtbaar land. Wanneer we stappen willen zetten, laat dan de boer aan het roer staan. Samen met natuurmensen moeten we toch tot mooie dingen in staat zijn.

Hans Luijerink
Rosékalverhouder

Column op Boerderij.nl