‘Stop toch eens met wensdenken op postzegelniveau’

Waar we zelf ook geen invloed op hebben, maar waarbij we wel door anderen in een hoek worden gedrukt, is de mestplaatsingsruimte. Vorig jaar is een deel van onze grond al afgenomen door ‘bufferstroken’ aan te merken, die niet bemest mogen worden waardoor je minder plaatsingsruimte hebt. Nu wordt de derogatie afgenomen, die ook de mestmarkt onevenredig hard raakt.

Extensieve boeren die de kringloop al jaren keurig op orde hadden, moeten nu in één keer mest afvoeren en extra kunstmest aanvoeren. Hoe krom kun je het bedenken? Zelfs de grootste milieuactivist zal hierbij de wenkbrauwen fronsen. En dat allemaal omdat ons water vervuild zou zijn. Als we werkelijk ons water zouden vervuilen, zou ik er nog mee kunnen leven, maar dit is weer een politiek spel over de rug van de boer. 

Dinkel voldoet in Nederland niet aan norm
Mooi voorbeeld is het stroomgebied van de prachtige Dinkel bij ons voor het huis. Zijn oorsprong heeft de Dinkel bij Ahaus in Duitsland en de rivier komt dan via de stad Gronau volgens Duitse normen ‘schoon’ Nederland binnen. In Nederland voldoet hij niet meer aan de norm en is hij ‘vuil’. We moeten er straks grote afstand van houden met bemesten om hem ‘schoon’ te krijgen. Als de Dinkel dan bij Ootmarsum weer Duitsland ingaat, is hij in één keer weer ‘schoon’, volgens Duitse normen. Hoe verzin je het! 

De beek- en rivierdalen zijn het vruchtbaarst van alle gronden. En ja, als Nederland liggen we op het laagste punt van Europa, een echte delta dus. In de hele wereld zijn er delta’s vol met mensen, dieren en industrie. Dat is niet voor niets, water is een levensader. De oorsprong van de rivieren ligt vaak in de bergen, daar zijn geen activiteiten. Dan is het ook logisch dat na de loop langs verschillende grote steden, havens en industrieën het water in ieder geval niet meer de properheid heeft van de smeltende sneeuw. 

Micromaatregelen met macrogevolgen
Voor het geheel neemt de overheid, en zeker ook Brussel, micromaatregelen met macrogevolgen voor de Nederlandse landbouw. Als dit doorgaat, kunnen we hier in Twente in het stroomgebied van de Dinkel de helft van de landbouw afschrijven. En ik denk dat het in de rest van Nederland niet veel minder zal zijn. 

Krijgen dan toch de zogenaamde ‘natuurliefhebbers’ hun zin? Eerst de veestapel halveren, daarna de industrie halveren zodat we van een welvarend land naar een armoestaat gaan? Ik ga ervan uit dat het gezonde verstand overwint. Dat men ziet dat er overal in de wereld in delta’s, in gebieden die veel groter zijn dan Nederland, veel activiteit is die welvaart brengt voor het gehele achterland. Als Europeaan moet ons dat toch aanspreken. Stop toch eens met wensdenken op postzegelniveau!

Hans Luijerink
Rosékalverhouder

Column op Boerderij.nl