‘Zet boeren in hun kracht en laat ze ondernemen’

Dat kan ook niet, want met een lege portemonnee is het lastig boeren. Een verdubbeling van afzetkosten, zoals in de media verschijnt, lijkt mij niet realistisch en gaat ook niet gebeuren. Dat er op korte termijn druk op de mestmarkt zit, is een gecreëerd probleem dat komend voorjaar weer afkoelt.

Het bouwplan voor dit jaar moeten wij nog onder de loep nemen. Vorig jaar hebben we goed ons best gedaan om in de categorie ‘goud’ te komen. Dit om toch een kleine extra vergoeding te krijgen voor onze geleverde diensten aan de overheid. Het is dan echt van de zotte dat dezelfde overheid zich niet aan de afspraak houdt door deze toegezegde vergoeding niet uit te betalen.

Twijfels over overheid
Bij boeren draait alles op vertrouwen. Met een handdruk wordt handel gedaan of een overeenkomst gesloten, zelfs van enkele tonnen. Maar aan onze overheid ga je twijfelen. Prachtige verhalen, mooie ambities. Aan zo’n GLB wil je best meedoen als het je ook wat oplevert. Maar dan blijk je toch (weer!) van een koude kermis thuis te komen. Dit jaar worden we nog wel vergoed, maar volgend jaar is het over.

Met hoeveel vertrouwen bied je dan via de opkoopregeling je bedrijf aan, aan de overheid? Je geeft je levenswerk in handen van mevrouw Van der Wal. Als er iemand weinig vertrouwen heeft opgebouwd, is zij het wel. Ik ben benieuwd welke adders er nog onder het gras vandaan komen als de complete opkoop achter de rug is, inclusief de fiscale afwikkeling en de toegezegde herbestemmingen door de plaatselijke overheid.

Angst bij investeringen
Het is sowieso doodeng om investeringen te doen met een onbetrouwbare overheid, zoals we die de laatste jaren kennen. Steeds meer wordt gestuurd op afhankelijkheid van die overheid. Als we als veehouderij niet oppassen, liggen we aan het subsidie-infuus en is gezonde marktwerking niet meer mogelijk. Een boer die gewoon met koeien melken, varkensvlees of eieren produceren zijn geld kan verdienen, bestaat straks niet meer.

Het moet allemaal anders, met een verhaal. Jaja, het enige wat echt verandert is de kostprijs. Die gaat omhoog. Dat moet dan weer gecompenseerd worden met overheidsgeld of door de consument. Laatstgenoemde heeft al moeite met het betalen van de dagelijkse boodschappen. Ik geloof daar niet in.

Vertrekken naar buitenland
Overheidsbeleid dat een beetje schuurt voor het verkrijgen van de nodige glans, daar kan ik mee leven. Maar als je met een onbetrouwbare partner te maken hebt, leidt dat schuren tot een wond. Een wond die slecht geneest en als je niet oppast behoorlijk gaat stinken. Beste overheid: enthousiasmeer ondernemers, faciliteer ze. Zet boeren en de rest van het MKB in hun kracht en laat hen ondernemen!

Ik hoorde op het NOS journaal dat steeds meer ondernemers hun heil in het buitenland zoeken en dat VNO-NCW zich daar grote zorgen over maakt. Wij boeren herkennen dit. Het vestigingsklimaat voor landbouw staat al jaren in zijn achteruit. Dat andere bedrijfstakken dit nu ook ondervinden, kan ons misschien helpen. We moeten ervoor zorgen dat BV Nederland blijft draaien en dat we voor essentiële zaken, zoals voedsel en medicijnen, niet afhankelijk raken van het buitenland.

Column op boerderij.nl