Het zit er weer bijna op

Het jaar zit er alweer bijna op. Mijn buurman – die mijn column ook altijd leest – zei nog: “Ga je deze keer eens niet klagen?” Daar zit wel wat in. De laatste jaren is er niet veel positiefs te melden. Na corona loopt de markt wel goed en hebben we een deel van het gapende financiële gat kunnen dichten. Maar de ongekend hoge opbrengstprijzen voor ons kalfsvlees, hebben ook een keerzijde, namelijk een ongekend hoge kostprijs.

Enkele weken geleden heeft onze overheid weer een bak aan regels over ons uitgestort. Duizenden piekbelasters moeten weg. Remkes had het over enkele honderden die dit jaar opgekocht moeten worden. Drie maanden verder gaat het over duizenden en is er nog niets geregeld.

Maar goed, nu ben ik dus toch weer aan het klagen… Ik kan het niet helpen. Er is gewoon te veel aan de hand wat ons negatief treft.

Het probleem is dat er van alles wordt geschreeuwd: inkrimping, opkoop, nieuwe GLB , kritische depositiewaarde, Kaderrichtlijn Water. Het zijn allemaal bedreigingen met veel onzekerheid maar er komen geen oplossingen vanuit Den Haag, laat staan perspectief. Wees alstublieft eerlijk heren en dames politici. Als de landbouw de BV Nederland moet redden omdat we in een bewust gecreëerd juridisch groen web zijn beland, dan spreek dat uit. Ik ben ervan overtuigd dat de sleutel voor oplossingen bij de boeren ligt. Nu houden we met juridische procedures Nederland in de wurggreep met als doel de landbouw de nek om te draaien.

Zonde, zonde, zonde. We hebben de beste landbouw van de wereld, met de laagste footprint. Ja natuurlijk hebben we uitstoot - en ook nog de hoogste per hectare van Europa - maar met innovatie kunnen we dit met meer dan de helft terugbrengen. Mijn vrouw Marloes heeft een paar weken in Oeganda gezeten om daar een veebedrijf op een hoger plan te brengen. Daar wordt niet gekeken naar uitstoot. Eerste prioriteit was zorgen voor gezond en goed voedsel. In onze wereld van luxe en overdaad is dat echter een lang gepasseerd station.

Met kennis uit Nederland kunnen we de wereld vooruit helpen. Maar dan moeten we in Nederland wel leidend blijven. We kunnen een voorsprong opbouwen op het gebied van innovatie en dit over de rest van de wereld uitrollen. De landbouw in Nederland hoeft niet meer te groeien. Zelfs een kleine krimp in aantallen is niet erg te zijn. Maar ongebreideld opkopen en saneren is gewoon kapitaalvernietiging. Zeker gezien de kansen die er liggen met innovatie. Dat we nog schoner moeten produceren staat buiten kijf. Maar in vergelijking met Oeganda lopen we hier mijlenver voor, en door onze kennis en expertise te verspreiden, kunnen we een groot deel van het wereldvoedselvraagstuk oplossen.

Ik heb het idee dat de overheden, maar ook zelfs onze Rabobank zich schaamt dat we groot zijn in land- en tuinbouw. Maar we moeten juist trots zijn op ons prachtig, vruchtbare land met topboeren, goed agrarische onderwijs en wetenschappers die voorop blijven lopen. Benut deze potentie zonder afbreuk te doen aan milieu- en klimaatopgaves. Persoonlijk kan ik er wel mee leven dat we komende jaren wat krimpen, dat is inherent aan de tijdsgeest. Het aantal boeren wordt elk jaar kleiner, maar de blijvers komen op een steeds hoger plan. Laten we alstublieft ons gezonde verstand behouden en de trots weer terug brengen op onze geweldige sector, met respect voor natuur, milieu en zeker niet vergeten de boer!

Hans Luijerink
Voorzitter VVK